Psalmen 77
|
---|
|
---|
1 | Een psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.
|
2 | Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen.
|
3 | Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.
|
4 | Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela.
|
5 | Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.
|
6 | Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen.
|
7 | Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overlegde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:
|
8 | Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn?
|
9 | Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?
|
10 | Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela.
|
11 | Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.
|
12 | Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;
|
13 | En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.
|
14 | O God! Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God?
|
15 | Gij zijt die God, Die wonder doet; Gij hebt Uw sterkte bekend gemaakt onder de volken.
|
16 | Gij hebt Uw volk door Uw arm verlost; de kinderen van Jakob en van Jozef. Sela.
|
17 | De wateren zagen U, o God! de wateren zagen U, zij beefden; ook waren de afgronden beroerd.
|
18 | De dikke wolken goten water uit; de bovenste wolken gaven geluid; ook gingen Uw pijlen daarhenen.
|
19 | Het geluid Uws donders was in het ronde; de bliksemen verlichtten de wereld; de aarde werd beroerd en daverde.
|
20 | Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend.
|
21 | Gij leiddet Uw volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aaron.
|
|
---|