Job 41
|
---|
|
---|
1 | Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
|
2 | Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
|
3 | Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
|
4 | Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
|
5 | Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
|
6 | Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
|
7 | Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
|
8 | Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
|
9 | Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
|
10 | Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
|
11 | Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedende pot en ruimen ketel.
|
12 | Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
|
13 | In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
|
14 | De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
|
15 | Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
|
16 | Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
|
17 | Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
|
18 | Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
|
19 | De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
|
20 | De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
|
21 | Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
|
22 | Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
|
23 | Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
|
24 | Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
|
25 | Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
|
|
---|